Θεραπεία του μύκητα των νυχιών

Η ονυχομυκητίαση είναι μια μυκητιασική λοίμωξη των πλακών των νυχιών και της κλίνης των νυχιών. Τα νύχια αλλάζουν χρώμα, γίνονται πιο πυκνά και παχύτερα και χωρίζονται από το δέρμα. Οι ηλικιωμένοι και ηλικιωμένοι άνδρες είναι πιο επιρρεπείς στη νόσο.

Ο μύκητας στα δάχτυλα των ποδιών και των νυχιών είναι μεταδοτικός και μεταδίδεται μέσω της επαφής, ειδικά μέσω μολυσμένων αντικειμένων. Για παράδειγμα, μέσα από επιφάνειες σε πισίνες, γυμναστήρια, λουτρά και μέσα από ρούχα και παπούτσια άλλων ανθρώπων. Οι μύκητες ευδοκιμούν σε ζεστά, υγρά περιβάλλοντα, γι' αυτό τα πόδια και τα νύχια είναι ευαίσθητα. Οι πλάκες επηρεάζονται μερικώς ή πλήρως. Τα συμπτώματα της νόσου εξαρτώνται από το παθογόνο.

αιτίες

Η παθολογία προκαλείται από δερματόφυτα, ζυμομύκητες και μούχλες. Τα δερματόφυτα εμφανίζονται στο 60-70% των περιπτώσεων. Είναι δυνατή η ταυτόχρονη μόλυνση με διαφορετικούς τύπους μυκήτων.

Η ανάπτυξη ονυχομυκητίασης σχετίζεται με τραυματισμούς και ασθένειες που βλάπτουν την κυκλοφορία του αίματος στα πόδια και τα χέρια. Αυτές οι παθολογίες περιλαμβάνουν καρδιακή ανεπάρκεια, κιρσούς κλπ. Ο κίνδυνος μυκητιασικής λοίμωξης αυξάνεται με διαβήτη, πλατυποδία, παχυσαρκία, ψωρίαση, καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας κ. λπ.

Η παθολογία μπορεί να προκύψει λόγω στενών παπουτσιών που τραυματίζουν τα νύχια, υπερβολικής εφίδρωσης των ποδιών και παρουσίας μυκητιάσεων σε συγγενείς (αν ζουν μαζί).

Η μυκητίαση αναπτύσσεται πιο γρήγορα στα πόδια παρά στα χέρια, καθώς τα παπούτσια μπορούν να δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τη ζωή και την αναπαραγωγή παθογόνων μικροοργανισμών.

Μηχανισμός μόλυνσης

Ο μολυσματικός παράγοντας διεισδύει στην πλάκα του νυχιού, στη μήτρα του νυχιού, στην εγγύς κορυφογραμμή και στην κλίνη του νυχιού. Ο μικροοργανισμός παράγει ένζυμα που καταστρέφουν το νύχι. Οι μύκητες αρχίζουν να εξαπλώνονται από την υγιή άκρη ή τις πλευρές και σταδιακά επηρεάζουν ολόκληρο το πιάτο και το κρεβάτι.

Συμπτώματα

• Αλλαγή χρώματος. Το διαφανές πιάτο γίνεται κίτρινο, γκρι, λευκό ή καφέ. Το πράσινο και το μαύρο είναι πιο σπάνια. Κάτω από το νύχι μπορεί να εμφανιστεί ένα κενό με ξεφλουδισμένα κύτταρα. Όταν προσβάλλεται από δερματόφυτα, παρατηρείται μια διαμήκης λωρίδα με καφέ ή κίτρινη απόχρωση.
• Σφραγίδα. Μαζί με την πλάκα του νυχιού, το κρεβάτι του νυχιού γίνεται πιο πυκνό καθώς το δέρμα αντιδρά στον μύκητα με κερατινοποίηση. Πρόκειται για υπογλώσσια υπερκεράτωση. Σταδιακά η κεράτινη στιβάδα αυξάνεται. Όσο μεγαλύτερη είναι, τόσο πιο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση της ονυχομυκητίασης. Η παχύρρευστη πλάκα χάνει την ευκαμψία και γίνεται εύθραυστη.
• Καταστροφή και απώλεια του νυχιού. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μια μυκητιασική λοίμωξη μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο το νύχι. Τα μυκήλια εξαπλώνονται και προκαλούν εκφύλιση της πλάκας. Η καταστροφή μπορεί να ξεκινήσει στα αρχικά στάδια στην περιοχή του προσβεβλημένου άκρου. Σταδιακά η πλάκα απομακρύνεται από το δέρμα.
• δυσφορία. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει έντονο κνησμό στην περιοχή της πτυχής των νυχιών και πόνο.
• Διανείμετε σε υγιή ιστό. Συνήθως, ο μύκητας επηρεάζει τα νύχια πολλών δακτύλων και μπορεί να προκαλέσει μυκητίαση του δέρματος στα πόδια.

ταξινόμηση

Σύμφωνα με την ταξινόμηση που πρότεινε ο A. M. Arievich το 1967, η ονυχομυκητίαση χωρίζεται σε τρεις τύπους.

Νορμοτροφικό

Το νύχι χάνει τη διαφάνειά του, αλλάζει χρώμα, αλλά παραμένει ίδιο σε σχήμα και πάχος. Δεν υπάρχει υπογλώσσια υπερκεράτωση. Εμφανίζονται λωρίδες στον μολυσμένο δίσκο, χωρίζοντάς τον σε τομείς. Η βλάβη εμφανίζεται στην υγιή άκρη ή στα πλάγια τμήματα.

Υπερτροφικός

Η πλάκα του νυχιού γίνεται παχύτερη και εμφανίζεται υπογλώσσια υπερκεράτωση. Αυτός ο τύπος μυκητιασικής λοίμωξης εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ακατάλληλης ή έλλειψης θεραπείας. Πρώτον, το κρεβάτι του νυχιού κερατινοποιείται. Εάν το ίδιο το νύχι γίνει παχύτερο, ο ασθενής θα υποφέρει από ονυχομυκητίαση για αρκετά χρόνια. Αυτό περιπλέκει τη θεραπεία επειδή το νύχι μπορεί να παραμείνει πυκνό για περίπου 2 χρόνια μετά την αποτελεσματική θεραπεία. Η υπερκεράτωση μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα σενάρια:

1. εντοπίζεται στην περιοχή της υγιούς άκρης.
2. εμφανίζεται στις πλευρές της πλάκας και οδηγεί στην παραμόρφωσή της.
3. Κατανέμεται ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια του κρεβατιού των νυχιών.

Ονυχολυτικό

Ο μύκητας αρχίζει να εξαπλώνεται από την υγιή άκρη του νυχιού, προκαλώντας λέπτυνση της πλάκας του νυχιού. Γίνεται βρώμικο γκρι, σταδιακά μαραίνεται και απορρίπτεται.

Επιπλοκές

Η ονυχομυκητίαση εξαπλώνεται σε υγιείς ιστούς. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει:

• Μυκητίαση των ποδιών – ένας μύκητας του δέρματος στα πόδια, που συνοδεύεται από ξηρότητα, ξεφλούδισμα, ρωγμές, κνησμό και άλλα φαινόμενα.
• βουβωνική επιδερμοφυτίαση – μυκητιασική μόλυνση μεγάλων ρυτίδων.
• βακτηριακή λοίμωξη - με εξασθενημένη ανοσία.
• διαβητικό πόδι – ανάπτυξη τροφικών ελκών και γάγγραινας σε σακχαρώδη διαβήτη ή αγγειακές παθήσεις των ποδιών.
• Η αλλεργία είναι μια ανοσολογική αντίδραση σε μύκητες που μπορεί να εξελιχθεί σε βρογχικό άσθμα.

Σε σοβαρές μορφές, η κυρτή πλάκα εμποδίζει το περπάτημα, το μάζεμα των παπουτσιών και προκαλεί πόνο.

διάγνωση

Η διάγνωση της ονυχομυκητίασης γίνεται με μικροσκοπικές, καλλιεργητικές και μοριακές βιολογικές μεθόδους. Οι εκδορές από την επιφάνεια της πλάκας του νυχιού και από κάτω χρησιμοποιούνται ως βιοϋλικό. Οι πιο βιώσιμοι μύκητες ζουν στο κενό μεταξύ του νυχιού και της κλίνης του νυχιού και στα όρια μεταξύ των μολυσμένων και υγιών περιοχών.

Εάν υπάρχει υποψία υπογλώσσιας μορφής ονυχομυκητίασης, το βιοϋλικό λαμβάνεται μέσω βιοψίας για ιστολογική ανάλυση και διαφορική διάγνωση. Ανάλογα με την κλινική εικόνα, η απόξεση μπορεί να συμβεί από την εγγύς κυψελιδική κορυφογραμμή και από κάτω.

Πριν από τη λήψη του βιοϋλικού, το νύχι και το δέρμα υποβάλλονται σε θεραπεία με αντισηπτικό για την πρόληψη βακτηριακής μόλυνσης.

Εξέταση με μικροσκόπιο

Στο εργαστήριο, το βιοϋλικό τοποθετείται σε υδροξείδιο του καλίου και προστίθεται ένα φθόριο. Με αυτόν τον τρόπο, ο βοηθός εργαστηρίου βελτιώνει την ορατότητα. Το φάρμακο εξετάζεται σε μικροσκόπιο φθορισμού. Τα αποτελέσματα της μελέτης επιβεβαιώνουν ή διαψεύδουν τη μυκητιακή φύση της παθολογίας. Τόσο τα ψευδώς θετικά όσο και τα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα είναι πιθανά, επομένως ο γιατρός μπορεί να παραπέμψει τον ασθενή για εξέταση ξανά.

Πολιτιστικές δοκιμές

Το σπαρμένο βιοϋλικό του νυχιού τοποθετείται σε περιβάλλον ευνοϊκό για μύκητες. Εάν είναι απαραίτητο, προστίθενται φάρμακα που εμποδίζουν τα αερομεταφερόμενα παθογόνα. Η καλλιέργεια βλασταίνει, εξετάζεται στο μικροσκόπιο ή τοποθετείται σε επιλεκτικά μέσα. Κάθε περιβάλλον είναι ευνοϊκό μόνο για ένα συγκεκριμένο είδος μανιταριού. Έτσι προσδιορίζεται ο τύπος του παθογόνου και η ευαισθησία του στα φάρμακα.

Πρόσθετες εξετάσεις

• Ιστολογία. Μια αξιόπιστη μέθοδος που ανιχνεύει τους μύκητες των νυχιών με ακρίβεια 98%. Ωστόσο, η μέθοδος δεν επιτρέπει τον προσδιορισμό του τύπου του παθογόνου. Αυτή η μελέτη συνταγογραφείται μόνο σε προχωρημένες περιπτώσεις.
• PCR διάγνωση. Η μέθοδος αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης ανιχνεύει το DNA του παθογόνου σε βιοϋλικό. Η μέθοδος επιτρέπει την ανίχνευση μόλυνσης από δερματόφυτα και τον προσδιορισμό του γένους τους, αλλά δεν είναι κατατοπιστική για μύκητες ζύμης και μούχλας.

Διαφορική διάγνωση

Ο μύκητας των νυχιών είναι δύσκολο να διακριθεί από ορισμένες εκδηλώσεις μη μεταδοτικών ασθενειών. Για παράδειγμα, ψωρίαση, έκζεμα, ακροδερματίτιδα, ομαλό λειχήνα. Επιπλέον, ο μύκητας μπορεί να αναπτυχθεί στο πλαίσιο μη μολυσματικών διεργασιών ή να προηγηθεί αυτών. Στο μέλλον, μπορεί να εμφανιστεί ονυχομυκητίαση, η οποία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μιας χρόνιας δερματολογικής νόσου. Στην περίπτωση αυτή, τα παθογόνα είναι συχνά μαγιά και μούχλα. Η ονυχομυκητίαση διαφέρει από τις μη μολυσματικές ασθένειες σε εξωτερικές εκδηλώσεις και συνοδά συμπτώματα.

Πότε πρέπει να δείτε γιατρό;

Η ονυχομυκητίαση μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Εάν το νύχι αλλάξει χρώμα, θα πρέπει να κλείσετε ραντεβού με έναν δερματολόγο. Ο γιατρός πραγματοποιεί μια εξέταση, κάνει μια λίστα με εξετάσεις και αναπτύσσει ένα σχέδιο θεραπείας με βάση τα αποτελέσματα.

Θεραπεία

Στόχος της θεραπείας είναι η αφαίρεση του παθογόνου μύκητα και η διακοπή της εξάπλωσής του.

Οι γιατροί χρησιμοποιούν διαφορετικούς τύπους ειοτροπικής θεραπείας:

• Τοπικός. Παρασκευάσματα που περιέχουν συμπυκνωμένες αντιμυκητιακές ουσίες εφαρμόζονται στο νύχι. Τέτοιες συγκεντρώσεις είναι δυνατές μόνο μέσω εξωτερικής επεξεργασίας. Το φάρμακο δεν εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και δεν έχει παρενέργειες ή τοξικές επιδράσεις. Ταυτόχρονα, ο παράγοντας δεν λειτουργεί πάντα όταν οι μύκητες συσσωρεύονται κάτω από την πλάκα του νυχιού και στη μήτρα, καθώς δεν φτάνει στο παθογόνο. Για να εφαρμόσετε μια φαρμακευτική αλοιφή ή κρέμα στην πληγείσα περιοχή, πρέπει να αφαιρέσετε μέρος της πλάκας του νυχιού και να αφαιρέσετε την κεράτινη στοιβάδα από το δέρμα. Η τοπική θεραπεία δεν θα βοηθήσει εάν ο μύκητας εξαπλωθεί στη μήτρα.
• Συστήματος. Ο γιατρός συνταγογραφεί φάρμακα για χορήγηση από το στόμα. Το δραστικό συστατικό διεισδύει στα νύχια μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Η συγκέντρωση της θεραπευτικής ουσίας είναι χαμηλότερη από ό, τι στην τοπική θεραπεία, αλλά διεισδύει στην κλίνη και τη μήτρα του νυχιού. Τα συστηματικά φάρμακα μπορεί να συσσωρευτούν και να παραμείνουν στο αίμα μετά τη διακοπή της θεραπείας. Πιθανές παρενέργειες, αλλεργικές αντιδράσεις, τοξικές επιδράσεις. Αυτή η θεραπεία αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, καθώς και σε χρόνιες παθήσεις του ήπατος. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε την πορεία της θεραπείας που προτείνει ο δερματολόγος σας. Εάν εμφανίσετε αλλεργική αντίδραση, σταματήστε να το παίρνετε και συμβουλευτείτε αμέσως το γιατρό σας.
• Γεμάτος. Ανάλογα με την ένδειξη, ο γιατρός συνδυάζει τοπική θεραπεία και συστηματική θεραπεία. Μαζί, τα φάρμακα δρουν πιο γρήγορα. Μετά την ανάρρωση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά προφυλακτικά φάρμακα για την πρόληψη των υποτροπών.

Ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς, τις ταυτόχρονες ασθένειες και τις ιδιαιτερότητες της θεραπείας, ο δερματολόγος συνταγογραφεί φάρμακα για συστηματική θεραπεία. Ο βαθμός της ονυχομυκητίασης καθορίζεται από χαρακτηριστικά όπως η περιοχή της βλάβης της πλάκας, η συμμετοχή της μήτρας, η παρουσία υπερκεράτωσης, η δυστροφία και ο αριθμός των προσβεβλημένων νυχιών. Η συστηματική θεραπεία βοηθά στην αντιμετώπιση πολύπλοκων ασθενειών των νυχιών και του δέρματος και αποτρέπει την εξάπλωση του παθογόνου. Η διάρκεια του μαθήματος εξαρτάται από το βαθμό της ονυχομυκητίασης και την ταχύτητα ανάπτυξης των νυχιών. Κατά μέσο όρο, οι υγιείς πλάκες αναπτύσσονται στα πόδια σε 12-18 μήνες και στα χέρια σε 4-6 μήνες.

Η τοπική θεραπεία επιλέγεται στα αρχικά στάδια της επιφανειακής ονυχομυκητίασης, στην οποία δεν επηρεάζονται περισσότερα από τα μισά από ένα ή δύο νύχια. Η θεραπεία είναι δυνατή για μέτρια υπερκεράτωση. Για να φτάσει το δραστικό συστατικό στην κλίνη του νυχιού στη μέγιστη συγκέντρωση, η προσβεβλημένη πλάκα αφαιρείται μηχανικά ή με κερατολυτικά έμπλαστρα.

Η μέθοδος μηχανικής αφαίρεσης χρησιμοποιείται περίπου κάθε 10 ημέρες. Ο ασθενής πραγματοποιεί τη διαδικασία ανεξάρτητα χρησιμοποιώντας αποστειρωμένα νυχοκόπτη. Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η ακρίβεια. Το κρεβάτι των νυχιών παραμένει ανέπαφο.

Τα κερατολυτικά επιθέματα μαλακώνουν την πλάκα των νυχιών. Περιέχουν σαλικυλικό οξύ, ουρία και μερικές φορές αντισηπτικές και αντιμυκητιακές ουσίες για τοπική χρήση.

Μετά την αφαίρεση και τον καθαρισμό, εφαρμόζεται τοπική φαρμακευτική αγωγή στο κρεβάτι ή στην πλάκα των νυχιών. Η σύνθεση μπορεί να περιέχει αντιμυκητιακές ουσίες και αντισηπτικά. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι βολικό να χρησιμοποιείτε παρασκευάσματα με τη μορφή βερνικιών νυχιών.

Ο δερματολόγος συνταγογραφεί φάρμακα σύμφωνα με ένα από τα τέσσερα σχήματα:

1. Προκαθορισμένο. Ο ασθενής παίρνει το φάρμακο καθημερινά κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Η θεραπεία διαρκεί όσο μεγαλώνει το νύχι.
2. Συντόμευση. Η θεραπεία τελειώνει πριν αναπτυχθεί ξανά η πλάκα του νυχιού. Ο γιατρός συνταγογραφεί τυπικές ή αυξημένες δόσεις. Χρησιμοποιούνται συστηματικά φάρμακα που παραμένουν στην κυκλοφορία του αίματος για μεγάλο χρονικό διάστημα.
3. Αλλαγή. Ο ασθενής περνά από πολλά μαθήματα με διαλείμματα.
4. Παλμοθεραπεία. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται σε αυξημένες δόσεις. Οι κύκλοι θεραπείας είναι μικρότεροι από τα διαλείμματα.

πρόληψη

Είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον όπου τα μανιτάρια δεν αναπτύσσονται. Συνιστάται να φοράτε φαρδιά παπούτσια από υλικά που αναπνέουν, να κρατάτε τα πόδια στεγνά και να διατηρείτε κοντά τα νύχια. Δεν μπορείτε να περπατήσετε σε γυμναστήρια, πισίνες ή σάουνες χωρίς παπούτσια από καουτσούκ.

Τα ρούχα πρέπει να στεγνώνονται καλά και οι κάλτσες να αλλάζονται καθημερινά. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείτε πετσέτες, παντόφλες ή κλινοσκεπάσματα άλλων ανθρώπων. Στο σπίτι, συνιστάται η διεξαγωγή αντιμυκητιασικής θεραπείας με απολυμαντικά. Τα λευκά είδη μπορούν να σιδερωθούν στη μέγιστη θερμοκρασία.

Εάν κάποιος στην οικογένεια έχει μύκητα των νυχιών ή έρπητα ζωστήρα, θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν δερματοαφενιολόγο. Λάβετε θεραπεία εάν είναι απαραίτητο.

Για ασθενείς με ονυχομυκητίαση, οι γιατροί συνιστούν τη χρήση τοπικών αντιμυκητιασικών φαρμάκων.

Οι πληροφορίες στον ιστότοπο προορίζονται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Εάν έχετε ανησυχητικά συμπτώματα, κλείστε ένα ραντεβού με έναν δερματολόγο στο ιατρικό κέντρο, μην κάνετε αυτοθεραπεία.